Το πρό­βλη­μα των θρη­σκευ­τι­κών στα σχο­λεί­α


Μια α­γι­ο­ρεί­τι­κη θε­ώ­ρη­ση 

Ἀρ­χιμ. Βα­σι­λεί­ος Ἰ­βη­ρί­της

Καθηγούμενος των μονών Σταυρονικήτα (1968-1990)
 και Ιβήρων (1990-2005) του Αγίου Όρους.

 



Α­κού­με το θέ­μα που υ­πάρ­χει. Κα­τα­λα­βαί­νου­με τα προ­βλή­μα­τα. Δε­χό­μα­στε τις δυ­σκο­λί­ες. Υ­πάρ­χουν και­νούρ­γι­ες συν­θή­κες ζω­ής. Βρί­σκον­ται μα­ζί με τα ορ­θό­δο­ξα παι­διά της Ελ­λά­δος ξέ­να, άλ­λης κα­τα­γω­γής και άλ­λων πα­ρα­δό­σε­ων.



Πρέ­πει να βρε­θή έ­νας τρό­πος να μπο­ρέ­σω­με να συμ­βι­ώ­νω­με, να α­νε­χό­μα­στε τον άλ­λον της άλ­λης πα­ρα­δό­σε­ως. Βρι­σκό­μα­στε σε νέ­α ε­πο­χή. Εύ­κο­λα με­τα­κι­νούν­ται πλη­θυ­σμοί. Με­τα­φέ­ρον­ται πλη­ρο­φο­ρί­ες, γνώ­σεις και εμ­πο­ρεύ­μα­τα.



Πρέ­πει να εί­ναι το σχο­λεί­ο α­νοι­χτό, α­νε­κτι­κό. Και τα δι­κά μας παι­διά να το κα­τα­λά­βουν, να το δε­χθούν. Και τα ξέ­να παι­διά να μην αι­σθά­νων­ται ξέ­να, αλ­λά να τρέ­φων­ται α­πό τη μια πη­γή της α­λή­θειας.



Γί­νε­ται συ­ζή­τη­σι. Προ­βλη­μα­τί­ζον­ται πολ­λοί. Προ­τεί­νον­ται λύ­σεις: το σχο­λεί­ο να έ­χη έ­να χα­ρα­κτή­ρα θρη­σκει­ο­λο­γι­κό. Να μεί­νη ο­μο­λο­για­κό ε­φό­σον η συν­τρι­πτι­κή πλει­ο­ψη­φί­α, σχε­δόν ο­λό­της, εί­ναι ορ­θό­δο­ξη. Να πά­ρη χα­ρα­κτή­ρα πιο α­νοι­χτό, με γνω­σι­ο­λο­γι­κό πε­ρι­ε­χό­με­νο.



Τα α­κού­με, τα βλέ­πο­με, τα κα­τα­νο­ού­με. Υ­πάρ­χει πρό­βλη­μα. Αλ­λά έ­τσι που τί­θε­ται προ­κα­λεί δυ­σκο­λί­ες. Δη­μι­ουρ­γούν­ται αν­τι­μα­χό­με­νες πα­ρα­τά­ξεις.



Ό­λοι ι­σχυ­ρί­ζον­ται ό­τι ξε­κι­νούν α­πὸ την Ορ­θό­δο­ξη Εκ­κλη­σί­α. Δεν αρ­νούν­ται αλ­λὰ κη­ρύτ­τουν την Ορ­θό­δο­ξη πα­ρά­δο­ση. Αλ­λὰ ενώ αυ­τὰ λέ­γον­ται οι δι­α­φω­νί­ες υ­πάρ­χουν. Το χά­σμα φαί­νε­ται με­γά­λο...


στο ΑΡΧΑΓΓΕΛΩΝ ΚΕΙΜΕΝΑ
http://taxiarhes.blogspot.gr/2013/02/t.html