ΓΥΑΛΙΑ ΠΡΕΣΒΥΩΠΙΑΣ




«Είναι γνωστό ότι όσο μεγαλώνουμε ο φακός στο εσωτερικό του οφθαλμού σκληραίνει, μειώνοντας την ικανότητά εστίασης κοντινών αντικειμένων, μία δυσλειτουργία γνωστή ως πρεσβυωπία. Οι περισσότεροι άνθρωποι παρατηρούν τις επιπτώσεις της πρεσβυωπίας μετά την ηλικία των 40.» 

Δηλαδή, ενώ μπορεί να βλέπεις μακριά, δε βλέπεις αυτό που είναι μπροστά σου! Και τι άλλο ξεκινάει μετά τα 40 που μοιάζει με την πάθηση της πρεσβυωπίας; Η κρίση της μέσης ηλικίας! Μπορείς να αναπολείς το παρελθόν άλλοτε νοσταλγικά και άλλοτε ενοχικά. Να προσδοκάς το μέλλον ως μια λύση στην έλλειψη νοήματος που νιώθεις ή να αναβάλεις για αύριο αυτό που θα σου δώσει χαρά και νόημα. Αν έχεις παιδιά, να θεωρείς ότι αυτά με τη ζωή τους θα δώσουν νόημα και στη δική σου ζωή. Να είσαι στραμμένος στο παρελθόν ή στο μέλλον και να χάνεις το παρόν, το τώρα, το σήμερα!

Τα δικά μου γυαλιά για την πρεσβυωπία των 40+ τα βρήκα στην εκκλησία, εκεί που είχα βρει και στα 20 μου τα γυαλιά για τη μυωπία μου…το ότι τότε δεν μπορούσα να δω καθαρά ό,τι δεν ήταν κάτω από τη μύτη μου! Στην πραγματικότητα είναι η όψη του ίδιου νομίσματος. Τη στιγμή που βλέπεις αυτό που χωρίς τα γυαλιά είναι τόσο θολό, ανοίγουν οι ορίζοντες σου, για να δεις πέρα από τη δική σου κοντόφθαλμη λογική. Βλέποντας το κοντινό, το τώρα, το σήμερα, ζεις ήδη το προσδοκώμενο! «..δός ημίν σήμερον..», «Ακολούθει μοι» σήμερον!!

Ν.Α.