«Του/της τα προσφέρουμε όλα…», «νοιώθω υπερβολική αγάπη για το παιδί μου…», «δεν του/της έχει λείψει τίποτα»… «δεν είναι ποτέ ευχαριστημένος/η ό,τι κι αν του/της κάνουμε». Λόγια που ακούμε καθημερινά στα γραφεία μας, αλλά και σε παρέες φίλων και γνωστών που έχουν παιδιά.
Πολύ συχνά, τα λόγια αυτά αναφέρονται σε συνδυασμό με ένα παράπονο του γονιού για την κακή συμπεριφορά των παιδιών ή για την αχαριστία τους. Παρότι είναι τόσο δοτικοί, υλικά και συναισθηματικά, δεν εισπράττουν αυτό που περίμεναν από τα παιδιά τους.