Ἀπό διαφημιστική καταχώρηση σέ περιοδικό.Νά πού γίνεται καί... διαφορετικά. Τό μέγιστο μυστήριο στην ἱστορία τοῦ κόσμου, ἡ πιό μεγάλη γιορτή τῆς Ὀρθοδοξίας, ἡ μοναδική ἐλπίδα τοῦ ἀνθρωπίνου γένους, σέ συσκευασία νέου τύπου. Γνωστό ξενοδοχεῖο προσκαλεῖ πελάτες για τό Πάσχα, "μέ εὐλάβεια καί σεβασμό στήν παράδοση" !
Μ. Παρασκευή: περιφορά τοῦ ἐπιταφίου ὑπό τό ἄκουσμα τῶν ὕμνων (!) ἀπό το φωνητικό σύνολο τάδε.
Μ. Σάββατο: Προσμονή τῆς ἀνάστασης μέ ἤχους ἀπό τάδε συγκρότημα (!) καί μετά τίς 12, ἀξέχαστες στιγμές μέ την δεῖνα τραγουδίστρια.
Κυριακή τοῦ Πάσχα: ἑορτασμός συντροφιά μέ τόν...
Μ. Σάββατο: Προσμονή τῆς ἀνάστασης μέ ἤχους ἀπό τάδε συγκρότημα (!) καί μετά τίς 12, ἀξέχαστες στιγμές μέ την δεῖνα τραγουδίστρια.
Κυριακή τοῦ Πάσχα: ἑορτασμός συντροφιά μέ τόν...
Δέν φταίει βέβαια τό ξενοδοχεῖο πού προσπαθεῖ νά προσελκύσει πελάτες. Γιά τούς πελάτες τί νά ποῦμε, παρά νά ἐκφράσουμε τήν συμπάθειά μας, ἀφοῦ δέν θά ζήσουν τήν χαρά τῆς Ἀναστάσεως, ἀλλά μερικές μέρες σάν ὅλες τίς ἄλλες.
Εὶναι ὅμως ὅλα αὐτά χαρακτηριστικά τῆς ἐποχῆς μας, ἀφοῦ ἐδῶ καί χρόνια ὁ περισσότερος κόσμος πάει στήν Ἐκκλησία, ἤ μᾶλλον ἀπ' ἔξω, νά ἀνάψει τό κερί του καί νά φύγει τρέχοντας γιά νά φάει τήν μαγειρίτσα του. Δέν εἶναι πιά ἡ Θεία Εὐχαριστία τό κέντρο, ἀλλά μιά δεισιδαιμονικοῦ τύπου "ἀφή φλόγας".
Γιατί νά μᾶς ἐνοχλήσει τό πρόγραμμα τοῦ ξενοδοχείου, πού ἀντιλαμβάνεται τήν Μ. Ἑβδομάδα σάν μουσικό φολκλόρ (ἄραγε περιλαμβάνει καί ἱερέα τό show, ἤ εἶναι μόνο συναυλιακό;), ὅταν οἱ περισσότεροι Νεοέλληνες ἀπολαμβάνουν τήν μαγειρίτσα τους μέ τήν ὑπόκρουση τῆς τηλεόρασης (καί τά παιδιά τους θέ σπεύσουν μετά σέ κάποιο club), τήν ὥρα πού ἐμεῖς οἱ "θρησκόληπτοι" ζοῦμε τήν μέθεξη τῆς Ἀναστάσιμης Θείας Λειτουργίας.
Σημεῖα τῶν καιρῶν, ἐρωτήματα δίχως ἀπάντηση...