π. Χριστόδουλος Μπίθας
Απομαγνητοφωνημένη ομιλία
Ο Λόγος του Ευαγγελίου ήταν και είναι μονάκριβος και λαμπρός θησαυρός
για τους χριστιανούς. Η σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα όμως, πολύ
απέχει από τον ευαγγελικό λόγο, ο οποίος φαίνεται να μην έχει καμία
επίδραση πλέον στην ζωή μας. Ασταμάτητα γύρω μας ακούγεται ένας κοσμικός
λόγος, δίκαιος η άδικος, ο οποίος δεν έχει καμία σχέση με το ήθος της Καινής Διαθήκης.
Για οσους όμως θέλουμε να λεγόμαστε Ορθόδοξοι χριστιανοί, δεν γίνεται να υπάρχουν δύο στάσεις ζωής, μία κοσμική και μία πνευματική, διότι θα ήταν σαν να απορρίπτουμε το κήρυγμα του Χριστού η να το επικαλούμεθα μόνο όταν μας είναι βολικό. Ο Ίδιος ο Κύριος μας δήλωσε: “Ουδείς οικέτης δύναται δυσί κυρίοις δουλεύειν” (Λουκ. 16, 13).
Για οσους όμως θέλουμε να λεγόμαστε Ορθόδοξοι χριστιανοί, δεν γίνεται να υπάρχουν δύο στάσεις ζωής, μία κοσμική και μία πνευματική, διότι θα ήταν σαν να απορρίπτουμε το κήρυγμα του Χριστού η να το επικαλούμεθα μόνο όταν μας είναι βολικό. Ο Ίδιος ο Κύριος μας δήλωσε: “Ουδείς οικέτης δύναται δυσί κυρίοις δουλεύειν” (Λουκ. 16, 13).
Αν δούμε ιστορικά τον χριστιανισμό σε επίπεδο κρατών, θεσμών και
κοινωνιών, θα διαπιστώσουμε μία παταγώδη αποτυχία, μια μεγάλη δυσκολία των ανθρώπων να το προσλάβουν. Ο ευαγγελικός λόγος
δεν ευθύνεται καθόλου για το γεγονός ότι οι λεγόμενοι "Χριστιανικοί" λαοί έφτιαξαν τυραννικές
εξουσίες και προσπάθησαν, βάζοντας μπροστά μία σημαία με σταυρό,
να νικήσουν τους άλλους λαούς. Δεν ευθύνεται το Ευαγγέλιο για το γεγονός ότι οι άνθρωποι σκοτώνουν ο ένας τον
άλλο στο όνομα του Χριστού και της δήθεν δικαιοσύνης Του. Αυτό οφείλεται
στην αδυναμία των ανθρώπων να προσλάβουν το Ευαγγέλιο. Οφείλεται στο
ότι δεν σχετίστηκαν τελικά με τον Κύριο και με το λόγο της αγάπης Του.
Όσοι όμως στο διάβα του χρόνου θέλησαν να συνταχθούν με το «εσφαγμένον αρνίον»,
πόθησαν να ανήκουν πραγματικά στο σώμα του Χριστού, γεύτηκαν την Βασιλεία Του
και έγιναν Άγιοι, δίκαιοι, όσιοι της διπλανής πόρτας.