Πᾶ­σα πνο­ή αἰ­νε­σά­τω τόν Κύ­ριον...


Εἰ­ρή­νης Ζα­μά­νη

Τό κα­λο­και­ρι­νό ἀ­γέ­ρι ἀ­νε­παί­σθη­το ἀ­κό­μη πρίν με­γα­λώ­σει σέ μελ­τέ­μι φέρ­νει μυ­ρω­δι­ές ἀ­πό πε­πό­νι, ρο­δά­κι­νο, στα­φύ­λι καί ἰ­ώ­διο. Εἶ­ναι τό ἴ­διο πού φου­σκώ­νει τό καρ­πού­ζι, τό «χειμω­νι­κό» ὅ­πως τό ἔ­λε­γε ἡ για­γιά Τρι­σεύ­γε­νη, πού δέ­νει μέ­ρα μέ τήν μέ­ρα τρί­ζον­τας. Οἱ ντο­μα­τι­ές νά στη­λώ­νον­ται ὄ­χι ἀ­πό σύρ­μα­τα ἀλ­λά ἀ­πό κου­ρε­λά­κια μέ δύ­να­μη καί τρυ­φε­ρά­δα, ὅ­μοι­α κα­θώς ὁρ­μή­νευ­ε ὁ γέ­ρον­τας Πα­ΐ­σιος νά με­γα­λώ­νου­με τά παι­διά μας.