ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΜΑΣ ΚΛΕΙΝΕΙ ΤΟ ΜΑΤΙ...




Το καλοκαίρι μας κλείνει το μάτι. 
Ας θαυμάσουμε τις ομορφιές που έχει απλώσει ο Θεός στα πόδια μας...


Ας σταματήσουμε το χρόνο που μας τρέχει όλο τον καιρό, και τώρα που μπορούμε - ενόψει των διακοπών μας - ας σταθούμε. Νοιώθω όλες τις αισθήσεις μου, να το απολαμβάνουν. Τις αφήνω να χαρούν τη φύση. Ακούω τα κύματα που σκάνε στα βράχια, την μύτη μου ξεγελά πότε η ρίγανη και πότε το θυμάρι. Γεύομαι κρασιά με ιδιαίτερη γεύση, αγγίζω λουλούδια που άλλα με το χρώμα τους και άλλα με το σχήμα τους με εντυπωσιάζουν. 

Και πάνω απ' όλα ευχαριστώ Χριστέ μου για τα μάτια μου. Βλέπουν, βλέπουν και δεν χορταίνουν: πουλιά που φτιάχνουν τη φωλιά τους με τόση μαεστρία, σύννεφα που τρέχουν να παίξουν με το φεγγάρι, ήλιος που κρύβεται και πριν χαθεί ολότελα μας χαρίζει χρυσαφένιες πορτοκαλί και ροζ ανταύγιες, κάνοντας και τον τελειότερο ζωγράφο να ζηλέψει...



'Ολα αυτά για μας και εμείς πάνω από αυτά. Δεν ξεκίνησα να γράψω μια έκθεση για τη φύση κι ας μοιάζει έτσι. Ήθελα να υμνήσω τον Θεό, να Τον ευχαριστήσω για όλα αυτά που απολαμβάνω και βλέπω στις διακοπές μου.
Ο Πάνσοφος Δημιουργός με το Άγιο Του το χέρι σκόρπισε απλόχερα πρόγευση απ' τον παράδεισό Του.

Καλή Παναγία!.

Σταυρούλα Μπ. 
Φωτογραφίες: Σωτήρης Αλ.