Με αυτό τον τρόπο διαμορφώθηκε μέσα μου η πνευματική στάση, σύμφωνα με
την οποία σε κάθε συνάντηση μου με άνδρα ή γυναίκα αντιμετώπιζα τον άνθρωπο κυρίως
ως πρόσωπο. H προσοχή μου στο αόρατο αυτό πνευματικό κέντρο του
προσώπου πού συναντούσα ήταν τέτοια, ώστε σχεδόν ποτέ δεν θα μπορούσα να πω
αργότερα τί ενδύματα φορούσε. Μου συνέβη ένα παράδοξο περιστατικό πού
κατέπληξε και μένα τον ίδιο. Ζούσα τότε στη Γαλλία στο Dojon όταν με
επισκέφθηκε κάποια Γαλλίδα κυρία, δικηγόρος, με τα πνευματικά της προβλήματα.
Και ενωρίτερα είχα συναντηθεί με αυτήν πολλές φορές. Συνομιλήσαμε επί δύο ώρες.
Έπρεπε να επιστρέψει στο Παρίσι με το λεωφορείο των πέντε. Κάθισε κοντά μου ως
το τελευταίο λεπτό. Όταν έφυγε, για να μη χάσει το λεωφορείο αυτό, έπρεπε να
ακολουθήσει ένα πιο σύντομο δρόμο πού της υπέδειξα. Επειδή δεν ήμουν σίγουρος
αν με κατάλαβε καλά, κοίταξα από το παράθυρο προς τον δρόμο· δεν την έβλεπα.
Βγήκα από το Dojon και είδα από μακριά μια γυναικεία φιγούρα με ροζ
φόρεμα και καπέλο. Έπαθα κάτι σχεδόν σαν «σοκ». Αν δεν έβγαινα, δεν μπορούσα
να πω πώς ήταν αυτή ντυμένη. Δεν μπορώ όμως να λησμονήσω το πρόσωπο και την
οξύτητα των παθημάτων της.
Αρχιμανδρίτης Σωφρόνιος (Σαχάρωφ)