στα «δύσκολα» παιδιά
Είναι
κάτι παιδιά
συχνά
τα βλέπω στην παιδική χαρά.
Σούρουπο
κάνουν τη χαρά
βασίλειό
τους,
να ’ξερα τι έχει
το
μυαλό και το σακίδιό τους.
Σεργιανούν
στην
παιδικότητα,
άγραφο
το μέλλον μα
στην
τσέπη
η πρώτη
ταυτότητα.
Γελούν
δυνατά,
ξορκίζουν
τη ζωή την τραχιά,
σε
ιλλιγγιώδη βρίσκονται τροχιά,
γερά κρατιούνται
από την
κούνια.
Κυνηγιούνται,
στα
γύρω στενά
αμολιούνται,
σαν
αδέλφια αγαπιούνται.
Πού θα
ξημερώσουν
τ’
όνειρό τους;
Είναι
κάτι παιδιά
συχνά
τα βλέπω στην παιδική χαρά.
Όσο
μένουν παιδιά,
παιδική
είναι
κι η
χαρά τους.
Άραγε,
το
σούρουπο που
τα
μαζεύει
αυγή
ρόδινη
γι’
αυτά
θα
φέρει;
Ειρήνη Ζαμάνη, Νοέμβρης 2016