Προ της
Μεγάλης Εισόδου
ετοιμάζεται
η
ψυχή
μου.
Τούτο
το μέλημά μου:
Να μην
ξεχάσω
κανέναν
τώρα
που
όμοια
χωρικός
θα
κλίνω
εμπρός
των
Τιμίων Δώρων
και
αίτημα
θα κομίσω.
Μακρύς
ο κατάλογος
των
πονεμένων.
Αρρώστιες
που λιώνουν
τη
σάρκα
κι
άλλες
την
ψυχή.
Και
μόνο
αυτές που ξέρω
στον
πεπερασμένη ακτίνα μου.
Καρκίνοι,
ψυχοπάθειες,
οδύνες,
κλαυθμοί,
κλαυθμοί και οδυρμοί
φίλων ,
αδελφών…
Με
τριμμένο ρούχο
παρίσταμαι
ενώπιον
του Βασιλιά,
στα
διπλωμένα χέρια
η
τραγιάσκα της
ψυχής,
στο νου
που
αφήνεται
στο μυστήριο…
Ήσυχη,
σαν σκεφτώ πως
στην
Πρόθεση
έχει ακουμπήσει
το
υπόμνημα
ψυχών
για άλλες ψυχές.
Με
τριμμένο ρούχο
παρίσταμαι
ενώπιον
του Βασιλιά.
και
κλείνω τον κατάλογο.
Έσχατο αίτημα για μένα
στην
αίθουσα του θρόνου.
Με
παρρησία
σε
ακρόαση ενώπιον
φιλάνθρωπου
Βασιλιά…
Ειρήνη Ζαμάνη, 2-12-2018