Η Πασχαλινή λαμπάδα...

Επειδή κάποιοι αδελφοί ρώτησαν σχετικά μέ όσα ειπώθηκαν στην ομιλία της Αναστάσιμης λειτουργίας (διάβασε στο προηγούμενο post), σχετικά με το άναμμα των κεριών και την μεταφορά της ώρας τελέσεως της Θείας Λειτουργίας του Πάσχα, πα­ρα­θέ­του­με τό κεί­με­νο ε­νός α­πό τά αρ­χαι­ό­τε­ρα Τυ­πι­κά, του εν Κων­σταν­τι­νου­πό­λει μο­να­στη­ρί­ου της Ευ­ερ­γέ­τι­δος, που σώ­ζε­ται στόν υ­π' α­ριθμ. 788 κώ­δι­κα του ΙΒ' αι­ώ­νος της Ε­θνι­κής Βι­βλι­ο­θή­κης Α­θη­νών* :

 «Εί­τα αρ­χή πρός ώ­ραν η' (δη­λα­δή 2 πε­ρί­που με­τά τα με­σά­νυ­κτα) ή και πρός, ση­μαί­νει τό μέ­γα, και ε­ξελ­θόν­των πάν­των τών α­δελ­φών εν τω νάρ­θη­κι κλεί­ον­ται αι του να­ού πύ­λαι^. ι­στα­μέ­νων δε πάν­των και προ­σευ­χο­μέ­νων η­συ­χή, δι­α­νέ­μει αυ­τοίς ο εκ­κλη­σιά­ρχης τους κη­ρούς, α­πό του προ­ε­στώ­τος μέ­χρι του έ­σχα­του^- ο δε ι­ε­ρεύς αλ­λά­ξας ά­πα­σαν την στο­λήν αυ­τού ή­γουν συν στι­χα­ρί­ω ά­μα τω δι­α­κό­νῳ, θυ­μιά έ­σω­θεν το ά­γιον θυ­σι­α­στή­ριον και έ­ξω­θεν τήν εκ­κλη­σί­αν γύ­ρο­θεν πά­σαν, προ­πο­ρευ­ό­με­νου του δι­α­κό­νου καί λαμ­πά­δα κα­τέ­χον­τος ε­πί χεί­ρας, ει­θ' ού­τως έ­ξει­σι δια του βο­ρεί­ου μέ­ρους, δι' ου και αι εί­σο­δοι γί­νον­ται, και α­περ­χό­με­νος πρώ­τον θυ­μιά τον προ­ε­στώ­τα και ά­παν το δε­ξιόν μέ­ρος εί­τα τό ά­ρι­στε­ρόν μέ­ρος. Ό­ταν δέ ε­ξέλ­θη ο ι­ε­ρεύς ευ­θύς ά­πτου­σι πάν­τες τούς κη­ρούς αυ­τών, ο­μοί­ως και έ­σω­θεν οι πα­ρεκ­κλη­σιά­ρχαι πα­σών των ει­κό­νων ά­πτου­σι τά κη­ρί­α».

 Ή κα­τ' άλ­λο Τυ­πι­κό: «συ­να­χθέν­των πάν­των των α­δελ­φών εν τω νάρ­θη­κι της εκ­κλη­σί­ας... ο προ­ε­στώς δι­α­νέ­μει τα κη­ρί­α και πάν­τες πρός αυ­τόν α­περ­χό­με­θα, έν ω ί­στα­ται, και δε­χό­με­θα ταύ­τα εκ των χει­ρών αυ­τού^. και ό­τε ά­ψη ο προ­ε­στώς τήν αυ­τού λαμ­πά­δα, ά­πτου­σι καί πάν­τες» (κώ­διξ Βα­τι­κα­νού 1877 του ΙΓ' αι­ώ­νος).

Σας θυμίζει κάτι αυτό από την παρωδία που εδώ και χρόνια διαδραματίζεται 11.45΄- 12.15΄, έξω από τους Ορθόδοξους ναούς; Έχει σχέση αυτή η κατανυκτική ατμόσφαιρα με το "πατροπαράδοτο" έθιμο που περιλαμβάνει βαρελότα, πυροτεχνήματα και κροτίδες; Ή με την μαζική φυγή στο τέλος της παννυχίδας για την "ιεροτελεστία" της μαγειρίτσας; 

Ευτυχώς που δεν μεταφέρθηκε και η Χριστουγεννιάτικη Λειτουργία το βράδυ. Θα έφευγαν οι περισσότεροι για την "τελετή" της γαλοπούλας...

* Πηγή: Ι­ωάννου Φουν­τού­λη, Ἀ­παν­τή­σεις εις λει­τουρ­γι­κάς α­πο­ρί­ας, εκδ. Α­πο­στο­λι­κή Δι­α­κο­νί­α 1994, σελ. 11