Εικόνα {Ξενοφών Μπόκος} από τον Ι. Ν. Παμ. Ταξιαρχών
Βλεπόμαστε πρόσωπο με πρόσωπο,
Κύριε. Τόσο είσαι κοντά μου.
Όταν ανοίγω το παράθυρο, όποια
ώρα κι αν είναι, βλεπόμαστε.
Έχω τα μάτια μου κ’έχεις κ’Εσύ
όλου του γύρω μας κόσμου
τα μάτια. Τα λουλούδια με βλέπουν.
όλου του γύρω μας κόσμου
τα μάτια. Τα λουλούδια με βλέπουν.
Κάθε που αγκαλιάζω έναν
άνθρωπο, Κύριε, θαρρώ
πως κρεμιέμαι από το λαιμό Σου.
άνθρωπο, Κύριε, θαρρώ
πως κρεμιέμαι από το λαιμό Σου.
Από τη συλλογὴ τοῦ Νικηφόρου Βρεττάκου «Ἡλιακὸς Λύχνος»