Στον πάγκο της ξυλουργικής
έμαθες την υπακοή
έγινες ένας από μας
υπήκοος στην ανάγκη
συγγένεψες στον κόπο μας
στη μαύρη δούλεψη
αυτής της γης
ο ιδρώτας του προσώπου σου
ξόφλησε το βαρύ
της εξορίας μας τίμημα,
μόχθησες σαν εργάτης
για να εκπληρώσεις
το μέγα έργο
που σε κάλεσε
στο χοϊκό τούτο κορμί
Υιός ενός Πατέρα ουράνιου
που εργάζεται άχρι του νυν
τη σωτηρία απ' τα δεσμά
της ζοφερής
του εαυτού ειρκτής
και ένα νέο βάδισμα
με σένα της καρδιάς Οδηγητή
σε έργα ετοιμασμένα, αγαθά
στο δρόμο που μας άνοιξε
το έργο της Αγάπης...