Δεκατρείς χιλιάδες μουσουλμάνοι κατέκλυσαν χθες το πρωί τα Προπύλαια του Πανεπιστημίου Αθηνών και 11 ακόμη σημεία της Aττικής για να γιορτάσουν, για πρώτη φορά σε κεντρικούς ανοιχτούς δημόσιους χώρους, το μπαϊράμι. Ζωντανή υπενθύμιση της απουσίας ισλαμικού λατρευτικού χώρου στην Αθήνα ή επίδειξη δύναμης; Ειδικά για την τελετή στα Προπύλαια εκλήθη και προΐστατο ο εικονιζόμενος καθηγητής Μοχάμετ Ζακί Μπατάρ, από το Πανεπιστήμιο Αζχάρ της Αιγύπτου. (Καθημερινη 17/11)
Κοίταγε απορημένος ο Καποδίστριας που ονειρεύτηκε μια άλλη Ελλάδα, συνέχεια της Ρωμιοσύνης, κι ο Κοραής που ιδεαλιστικά γύρευε διαφωτισμό και μετακένωση για να ξεφύγουμε από την μαυρίλα της Τουρκοκρατίας, κι ο Κολοκοτρώνης από την Σταδίου έδειχνε προς τα εκεί έκπληκτος (έχουν δει τόσα πολλά αποτρόπαια κι ανόητα κι από εμάς τους Νεοέλληνες τα τελευταία χρόνια από εκεί που βρίσκονται) και μοιάζανε όλοι μαραζωμένοι στα βάθρα τους. Όχι, δεν είμαστε ρατσιστές. Και κάθε ξένο χώρια, τον βλέπουμε ως πλησίον. Και τις ακραίες παρατάξεις όλων των χρωμάτων δεν τις συμπαθούμε καθόλου. Όμως...
Να αποκτήσουν τον δικό τους λατρευτικό χώρο; Ναί! Να έχουν δικαίωμα στην τέλεση της λατρείας τους; Ναί! Αλλά γιατί μάς φαίνεται ότι το πράγμα θα πάει και πέρα από αυτό;
Μοιάζει τόσο θλιβερό κι επικίνδυνο στόν τόπο που οι κάτοικοί του αρνήθηκαν την παράδοσή τους και χάσανε την ταυτότητά τους. Μπροστά στο απειλητικό ριζοσπαστικό Ισλάμ, αλλά και στο μετριοπαθές που όμως αυξάνεται δραματικά, τόσο από γεννήσεις, όσο και από την ασταμάτητη μετανάστευση, μοιάζουμε χαμένοι κι ανυπεράσπιστοι...