Ἀπολυτίκιον
Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Tῆς Νικαίας τὸν
γόνον καὶ τῆς Πάτμου τὸ καύχημα
καὶ τῶν μοναζόντων τὸ κλέος θεοφόρον
Χριστόδουλον τιμήσωμεν ἐν ὕμνοις ἀδελφοί,
τὸ σκῆνος προσπτυσσόμενοι
αὐτοῦ,
ἵνα λάβωμεν τὴν ἴασιν τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμάτων κράζοντες. Δόξα τῷ δεδοκότι σοι ἰσχύν,
δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι,
δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ πᾶσιν ἰάματα.