Σέ αὐ­τά θά ἀρ­κού­με­θα...



 Ζωγραφική: Χρῆστος Μπόκορος


Α΄ Τιμ. 6,6

Εἶ­ναι πράγ­μα­τι ἡ εὐ­σέ­βεια με­γά­λος βι­ο­πο­ρι­σμός, ὅ­ταν ὅ­μως ἀ­κο­λου­θῆ­ται ἀ­πό τήν ὀ­λι­γάρ­κειαν. Ὅ­λοι ἅς εἴ­με­θα ὀ­λι­γαρ­κεῖς, δι­ό­τι τί­πο­τε δέν ­φέ­ρα­με στόν κό­σμο κα­τά τήν γέν­νη­σή μας. Εἶ­ναι δέ ὁ­λο­φά­νε­ρο, ὅ­τι καί τί­πο­τε δέν μ­πο­ροῦ­με νά βγά­λου­με ἀ­πό τόν κό­σμο καί νά πά­ρουμε μα­ζί μας κα­τά τήν ὥ­ρα τοῦ θα­νά­του μας.

 Ὅ­ταν δέ ἔ­χου­με τίς ἀ­πα­ραί­τη­τες τρο­φές, κα­τοι­κί­α καί σκε­πά­σμα­τα γιά νά σκε­πα­ζό­μαστε, σέ αὐ­τά θά ἀρ­κού­με­θα.

 Ἐ­κεῖ­νοι πού κα­τέ­χον­ται ἀ­πό τήν ἐ­πι­θυ­μί­α τῶν χρη­μά­των καί θέ­λουν νά πλου­τή­σουν, πε­ρι­πί­πτουν σέ πει­ρα­σμό καί σέ πα­γί­δα, πού τούς στή­νει ὁ δι­ά­βο­λος, καί σέ ἐ­πι­θυ­μί­ες πολ­λές καί βλα­βε­ρές, οἱ ὁ­ποῖ­ες βυ­θί­ζουν τούς ἀν­θρώ­πους στήν κα­τα­στρο­φή καί τήν ἀ­πώ­λεια.

 Δι­ό­τι ρί­ζα ὅ­λων των κα­κῶν εἶ­ναι ἡ φι­λαρ­γυ­ρί­α. Καί με­ρι­κοί, οἱ ὁ­ποῖ­οι ­κυ­ρι­εύ­τη­καν ἀ­πό αὐ­τή καί τήν σφο­δρή ἐ­πι­θυ­μί­α, πού γεν­νᾷ ἡ φυ­λαρ­γυ­ρί­α γιά τό χρῆ­μα, πα­ρα­πλα­νή­θη­καν καί ἐξέ­κο­ψαν ἀ­πό τήν πί­στη καί ἐκάρ­φω­σαν τόν εαὐ­τόν τους μέ πολ­λές ὀ­δύ­νες καί πό­νους, σάν μέ φο­βε­ρά καρ­φιά. Ἐσύ δέ, ἄν­θρω­πε τοῦ Θε­οῦ, ἀ­πό­φευ­γε ὅ­λα αὐ­τά τά ἁ­μαρ­τή­μα­τα καί πά­θη. Ἐ­πι­δί­ω­κε δέ νά ἀ­πο­κτή­σεις τήν δι­και­ο­σύ­νη, τήν εὐ­σέ­βεια, τήν πί­στη, τήν ἀ­γά­πη, τήν ὑ­πο­μο­νή, τήν πρα­ό­τη­τα.

 Νά ἀ­γω­νί­ζε­σαι δέ πάν­το­τε τόν κα­λό καί ἔν­δο­ξο ἀ­γῶ­να τῆς χρι­στι­α­νι­κῆς πί­στε­ως καί ζω­ῆς. Πιά­σε γε­ρά καί κρά­τη­σε σφι­κτά τήν αἰ­ώ­νιο ζω­ήν, στήν ὁ­ποί­αν ἔ­χεις κλη­θεῖ ἀ­πό τόν Θε­ό καί ἔ­δω­σες τήν κα­λήν ὁ­μο­λο­γί­α τῆς ὑ­γιοῦς πί­στε­ώς σου ἐ­νώ­πιον πολ­λῶν μαρ­τύ­ρων πρό τοῦ βα­πτί­σμα­τός σου.