Μέσα στο κλίμα γενικής αναστάτωσης, αβεβαιότητας και θλίψης για τον πόνο που κυριαρχεί, αλλά και αγωνίας για ενδεχόμενη γενικευμένη πολεμική σύγκρουση στον πλανήτη μας, καθένας μας καλείται να γιορτάσει και εφέτος τα Χριστούγεννα, τη Σάρκωση του Θεανθρώπου, την είσοδό Του στην ανθρώπινη ιστορία.
Μα τι να μπορεί να σημαίνουν τα Χριστούγεννα σήμερα για τον κατακερματισμένο σύγχρονο άνθρωπο και ιδιαίτερα το νέο, ο οποίος αναζητά λίγο φως, νόημα ύπαρξης, ένα χέρι για να πιαστεί; Ο λογικά σκεπτόμενος άνθρωπος εκστομίζει πολλά «γιατί»: για τη φτώχεια, την αδικία, τον αμοραλισμό, την απαξίωση του προσώπου, την εγκατάλειψη του ανθρώπου από τον συνάνθρωπο, τη μοναξιά, την τρομοκρατία, τη βία που βλέπουμε να απλώνει το χέρι της και στις πιο τρυφερές ηλικίες, τη σκοπιμότητα που κυριαρχεί σε όλες σχεδόν τις σχέσεις, την αναξιοκρατία. Ένα αδιάλειπτο γιατί;