ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ: Πέρα από την χώρα του θανάτου



Ιστορίες μετανοίας, βασισμένες σε πραγματικά γεγονότα



Μπῆκε στόν μισοσκότεινο ναό καί κοίταξε τά καντήλια πού τρεμόπαιζαν φωτίζοντας τά πρόσωπα τῶν Ἁγίων. Στάθηκε στήν ἄκρη τοῦ τέμπλου καί κάθισε στό ψαλτήρι νά ξαποστάσει ἡ ψυχή του ἀπό τόν κάματο. Ἀσυναίσθητα ἄρχισε νά σιγοψέλνει τό «Πάντα ματαιότης τά ἀνθρώπινα....». Γνωρίζει πολύ καλά πώς ὅλη ἡ ζωή τοῦ πιστοῦ εἶναι μιά πάλη μέ τόν πιό παράλογο καί ἀδυσώπητο ἐχθρό, τόν θάνατο. Δέν χωροῦν ἐδῶ μεταφυσικές ψευδοβεβαιότητες, οὔτε κούφια λόγια. Ὅσα θεολογικά κείμενα κι ἄν εἶχε διαβάσει, ὅσες πραγματεῖες γύρω ἀπό τόν θανάτο, ὅσα πατερικά κείμενα κι ἄν ρούφηξε μέ ἀγωνία ψυχῆς, ὅταν ἔνοιωσε νά πνίγεται ἀπό τόν πνευματικό θάνατο κι ἄρχισε νά ἐλπίζει στήν Ἀνάσταση, κατανόησε πώς μόνο ἡ προσωπική σχέση μέ τόν Χριστό μποροῦσε νά τοῦ δώσει ἀπαντήσεις, ὄχι ἀπό αὐτές πού ἀκούει τό ἀνθρώπινο αὐτί, ἀλλά ἀπό ἐκεῖνες πού ὁ Θεός ψιθυρίζει μυστικά στήν ὕπαρξη.

Πῶς στέκεται ὁ ἄνθρωπος μπροστά στό παράλογο γεγονός τοῦ θανάτου; Πῶς μπορεῖ κάποιος νά ἀντέξει τήν ἀπώλεια ἀγαπημένων προσώπων, τόν φόβο τῆς ἀνυπαρξίας, τήν ἀγωνία τῆς φθορᾶς; Στό βιβλίο παρουσιάζονται ἀφηγήματα βασισμένα σέ πραγματικά γεγονότα, ἱστορίες ἀνθρώπων πού μέσα ἀπό ὀδυνηρές ἐμπειρίες ὁδηγήθηκαν στήν μετάνοια. Μαρτυρίες πού φανερώνουν πώς ἐκεῖ πού ὅλα μοιάζουν σκοτεινά καί ἀνυπόφορα, μπορεῖ νά βλαστήσει ἡ προσμονή στό Φῶς κι ἡ προσδοκία τῆς Ἀνάστασης. Μόνο ἅμα νοιώσεις, καθώς λέει ὁ ποιητής, κάθε βράδυ νά παλεύεις στόν γκρεμνό, μέ τό θάνατο, κρεμασμένος σχεδόν ἀλλά ὄρθιος, πατώντας στήν κόψη ἑνός ξυραφιοῦ, μπορεῖς νά ἐννοήσεις τί σημαίνουν ὅλα αὐτά.

Εἶναι στιγμές στήν ζωή τοῦ ἀνθρώπου πού ξεπερνοῦν τήν λογική καί συνθλίβουν τήν ὕπαρξη στήν ἀκραία ἀπελπισία. Κι ἄν ἐκείνη τήν ὥρα ἀφήσεις νά συντελεστεῖ μέσα σου αὐτό τό μυστήριο τῆς πίστης, δέν ξέρω πῶς γίνεται, σοῦ δίνεται, σοῦ χαρίζεται, τότε ὅλα ἀλλάζουν μονομιᾶς, ἀστραπιαῖα, σέ ἁρπάζει ὁ Θεός. Ξέρω πώς πολλοί σέ τέτοιες συνθῆκες Τόν ἀπαρνοῦνται, γιατί τούς πνίγει τό ἐρώτημα γιατί νά ὑπάρχει τόσο κακό καί πόνος καί θάνατος καί τελικά θεομαχοῦν. Μά σέ ἐμένα ἐπέτρεψε ὁ Χριστός νά Τόν γνωρίσω μέσα ἀπό τόν πόνο καί νά Τόν ἀγαπήσω καί Τοῦ ὑποσχέθηκα μέσα στήν θλίψη μου πώς θά παλεύω νά ἀγαπῶ ὅλους τούς ἀνθρώπους καί νά τούς πονάω, ὅπως ἔκανε καί Ἐκεῖνος.