ΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥ ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΚΟΥ


                                              

                                                                           Δελφίνι  παιχνιδιάρικο το μέλλον
πότε εδώ, πότε εκεί στη ράχη
του γαλάζιου χρόνου
κι η νιότη να ακτινοβολά ελπίδα
και τιμιότητα.

Αδύνατον να παγιδέψουμε τη στιγμή,
απόλυτα να δούμε το υπό διαμόρφωση…

Κι η φέρελπις νιότη κοκκινίζει
από κρυφή χαρά που
 νιώθει στιγμές στιγμές να
οδηγεί το ζωηρό δελφίνι,
 να ορίζει το καμπυλώδες σώμα του,
να αντέχει τα ξαφνιάσματά του.
Και τις στιγμές που
μοιάζει
άθλος να καταπιαστεί,
ένα τέτοιο πλάσμα να ορίσει,
η νιότη ξέρει πως
το δελφίνι γλιστρά, για να
προχωρήσει,
κάλεσμα να
κάνει στον αυτοσχέδιο χορό του,
καθώς ξανοίγεται στη ράχη
του γαλάζιου χρόνου.
                                                                                                                                             Ειρήνη, Ιούνης 2018